Το να δω τον τοίχο να χτίζεται και να γκρεμίζεται σε αυτήν τη ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΗ (?) ΕΠΟΧΗ όμως, το βρίσκω ανατριχιαστική συγκυρία.
12.07 θα είμαι οφίσιαλι μέσα στον τοίχο με την ελπίδα να περάσω τη δίκη.
Ως 1 από τους 1000άδες ανέργους, εξοργισμένους από την απέξω, χρήσιμους αλλά αχρείαστους. Ως 1 εν δυνάμει νέα μητέρα που δεν μπορεί να δεχτεί να φέρει στον κόσμο ένα παιδί για να γίνει καμαριέρα σε ένα καλοστημένο φιάσκο...