KillerLettuce

~Αφιερωμένο εξαιρετικά στη Μαρουλίτα το μαρούλι
που δεν φταίει σε τίποτα!!!~

Είναι τώρα τρεις μέρες που βρίσκω εξαιρετική την ιδέα της ξαφνικής και ανεξήγητης εξαφάνιση του Μανόλη του μανάβη. Θέλω να πω ότι το στόρι της Φρουτοπίας ούτως ή άλλως δεν περιμένει από ‘μένα να μαζέψει τα τόσα εύσημα που δικαίως έχει από την παιδική ηλικία της γενιάς μου – και που κακώς δεν μπορεί να μαζέψει και από τις νεώτερες… Αυτή τη φορά όμως, έχω μια ιδιαίτερη συγκυρία που με κάνει να σκέφτομαι ότι αυτό το σενάριο είναι πραγματικά ***μαγικό*** - σχεδόν ειδυλλιακό…! Κι αυτό γιατί, αγαπητό μου μπλογκάκι, έπεσα θύμα ενός μαρουλιού δολοφόνου!!! Αν και δεν μπορώ μετά βεβαιότητως να γνωρίζω αν το εν λόγω μαρούλι ανήκε στο Μανόλη το μανάβη αυτοπροσώπως, αυτό που σίγουρα μπορώ να πω είναι ότι τέτοιο διαολεμένο έργο μόνο το υποχθόνιο μυαλό του ανθρώπου μπορεί να ποιήσει!
Μετά από τρεις δύσκολες μέρες κατά τις οποίες αποστήθισα κάθε συσκευασία – από σαμπουάν και μπατονέτες μέχρι σερβιέτες και σακουλάκια με βετέξ… Που βρήκα όλες τις ενδεχόμενες τρυπούλες απ’ όπου μπορεί να εμφανίζονται τα μικρά - και υπό άλλες συνθήκες άκρως συμπαθητικά – μαύρα μυρμηγκάκια το καλοκαίρι… Που ανακάλυψα, λόγω της συγκεκριμένης οπτικής γωνίας που αναγκαστικά καθόμουνα, ότι στο κάτω μέρος απ’ όπου βγαίνει το νερό από τη μπαταρία του νιπτήρα υπάρχουν και πολλαπλασιάζονται σοβαροί λόγοι να ανησυχούμε…
(Το ίδιο πρέπει να ισχύει σε κάθε μπαταρία, αλλά είπαμε λόγω συγκεκριμένης οπτικής γωνίας αυτό μπόρεσα να δω!)
Για να μην περιαυτολογώ, μετά από τρεις δύσκολες μέρες… άνοιξα την πόρτα του μπάνιου, βγήκα στο υπόλοιπο σπίτι και με αδυναμία κινήσεων κατόρθωσα να κάτσω στον καναπέ!!! Κι όλα αυτά εξαιτίας ενός μαρουλιού!!! Ενός άπλυτου μαρουλιού, ενός σάπιου μαρουλιού, ενός μαρουλο – σκουλικιού;;; ποιος να ξεύρει;;; Καλώ λοιπόν, για μια ακόμα φορά τα φρούτα και τα λαχανικά να επωφεληθούν της ευκαιρίας και να κηρύξουν την ανεξαρτησία τους!!! Ας ψηφίσουν τον Αιμίλιο το μήλο για αρχηγό τους, ας οργάνωσαν στρατό με επικεφαλής τον Φώντα το σκληρό καρύδι και ας ορκιστούν και πάλι να μην αφήσουν ποτέ πια μανάβη να πατήσει στη Φρουτοπία και στο πιάτο μας!

Για καλύτερα αποτελέσματα προτείνω να βάλουμε κι εμείς ένα χεράκι, φτιάχνοντας μια γωνιά στην ταράτσα μας για το δικό μας προσωπικό κηπάκο!!!
Σκεφτείτε το – μιλάω σοβαρά!!!

Είναι μία μία, μόνο μία...